Strona główna

Ustawa implementuje tzw. dyrektywę Omnibus (dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2161 z dnia 27 listopada 2019 r. zmieniającą dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/6/WE, 2005/29/WE oraz 2011/83/UE w odniesieniu do lepszego egzekwowania i unowocześnienia unijnych przepisów dotyczących ochrony konsumenta) oraz wzmacnia instrumenty ochrony konsumentów w zakresie nieuregulowanym w dyrektywie. Celem ustawy jest zwiększenie przejrzystości w przypadku umów zawieranych on-line, zastosowanie przepisów dotyczących praw konsumentów do umów w zakresie usług zdrowotnych oraz rozszerzenie ochrony w przypadku umów zawieranych w trakcie pokazów organizowanych przez przedsiębiorców.

Plusy

• Rozszerzenie obowiązków informacyjnych w odniesieniu do umów zawieranych on-line, w szczególności za pośrednictwem internetowych platform handlowych m.in. o informacje dotyczące głównych parametrów plasowania przedstawianych ofert w wynikach wyszukiwania oraz wskazanie czy osoba trzecia oferująca produkt jest przedsiębiorcą.
• Objęcie ochroną konsumencką nabywania usług opieki medycznej.
• Możliwość odstąpienia od umowy w ciągu 30 dni bez podania przyczyny zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa w trakcie nieumówionej wizyty w miejscu zamieszkania konsumenta lub wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę oraz zakaz przyjmowania płatności przed uplywem terminu na odstąpienie.
• Rozszerzenie i doprecyzowanie działań przedsiębiorcy, które stanowią wprowadzenie konsumenta w błąd.
• Doprecyzowanie zasad uwidaczniania cen w przypadku stosowania obniżek, poprzez obowiązek informowania o najniższej cenie w ciągu ostatnich 30 dni przed wprowadzeniem obniżki.  

Minusy

• Implementacja dyrektywy Omnibus po terminie - powinna być stosowana od 28 maja 2022 r. (ustawa weszła w życie 1 stycznia 2023 r.).
• Wątpliwości interpretacyjne.